Bir sınıfın gerçekleştirebileceği işlemleri arttırmak için türetmeden yararlanabiliriz. Fakat türetme (subclassing), birçok dilde derleme aşamasında yapılabilen bir özellik. İşte Decorator kalıbı, dinamik olarak bir sınıfa yeni görevler verebilmemizi sağlıyor. Burada yaptığımız şey, bir sınıfa değil de bir nesneye yeni işlevsellik kazandırmak oluyor.
Bu fikri daha iyi anlayabilmek için aşağıdaki basit örneğe bakalım:
public class Program {
public static void main(String[] args) {
new TextField().draw();
TextField decoratedTextField = new TextField();
new ColorDecorator(new BorderDecorator(decoratedTextField)).draw();
}
}
public interface VisualComponent {
void draw();
}
public class TextField implements VisualComponent {
@Override
public void draw() {
System.out.println("TextField is drawn!");
}
}
public class BorderDecorator implements VisualComponent {
private VisualComponent visualComponent;
public BorderDecorator(VisualComponent visualComponent) {
this.visualComponent = visualComponent;
}
@Override
public void draw() {
System.out.println("Border is added!");
visualComponent.draw();
}
}
public class ColorDecorator implements VisualComponent {
private VisualComponent visualComponent;
public ColorDecorator(VisualComponent visualComponent) {
this.visualComponent = visualComponent;
}
@Override
public void draw() {
System.out.println("Color is added!");
visualComponent.draw();
}
}
Burada TextField sınıfı derleme zamanında coloring ve bordering işlemlerinden habersiz. Fakat çalışma zamanında ColorDecorator ve BorderDecorator tarafından kendisine ek işler yaptırılmış oluyor. Burada sadece draw() işlemine bağımlı olan birçok VisualComponent oluşturabilirken, (örneğin ComboBox, TextArea vs..) bunların hiç haberdar olmadığı decorator sınıfları ile de ek özellikler kazandırabiliriz. Yine nesne yönelimli programlamanın en önemli kavramı olan "loose coupling" veya "isolation" fikri ile karşı karşıyayız. Gerçekten de coloring, bordering, scrolling gibi ayrıntılı işlemleri TextField sınıfının içinde yapabilirdik. Üstelik ComboBox, TextArea gibi sınıfların içinde de copy-paste yöntemi ile aynı şeyi yapabilirdik. Bu durumda hem kod tekrarı hem de "aşırı şişmiş sınıf" gibi sorunlar ile karşı karşıya kalırdık. Yazdığımız kod üzerinde yeni fonksiyonalite eklemek giderek zorlaşırdı. Yazılımı zamanında yetiştiremezdik, işten atılırdık ve kredi borcumuzu ödeyemediğimiz için evimiz ya da arabamız elimizden alınırdı.
Comments